การวัดความเรียบ
การวัดความเรียบคือการตรวจสอบความไม่สม่ำเสมอของพื้นผิว เพื่อดูว่าพื้นผิวมีความเรียบที่ถูกต้องมากเพียงใด
ส่วนที่นูนออกมามากที่สุดและส่วนที่เว้าเข้าไปมากที่สุด จะต้องเป็นระยะที่กำหนดระหว่างระนาบทั้งสองที่แยกจากกันในแนวตั้ง
แบบร่างตัวอย่าง
การใช้ไดอัลเกจ
- a
- ชิ้นงาน
- b
- แท่นวางชิ้นงาน
- c
- ไดอัลเกจ
วางชิ้นงานลงบนแท่นวางที่มีระนาบแม่นยำและยึดให้เข้าที่ ตั้งค่าไดอัลเกจให้วัดส่วนที่สัมผัสกับพื้นผิวการวัด
เลื่อนชิ้นงานให้พื้นผิวการวัดสามารถวัดได้อย่างทั่วถึง และอ่านค่าจากไดอัลเกจ
ค่าความเบี่ยงเบนที่มากที่สุดคือค่าความเรียบ
ข้อเสีย
ค่าที่วัดได้อาจมีการเปลี่ยนแปลง โดยทั้งนี้จะขึ้นอยู่กับความเปลี่ยนแปลงของจุดการวัด เนื่องจากจุดการวัดจะเปลี่ยนไปตามวิธีเคลื่อนชิ้นงาน ดังนั้น การทำให้ค่าที่วัดได้มีความเสถียรจึงเป็นเรื่องที่ยาก
การใช้เครื่องมือวัดพิกัด (CMM)
- a
- ชิ้นงาน
วางสไตลัสลงบนจุดการวัดความเรียบ 4 จุดหรือมากกว่า
การเพิ่มจุดการวัดจะช่วยให้วัดได้แม่นยำและเสถียรยิ่งขึ้นแม้จะมีช่วงการวัดที่กว้าง
- หน้าจอแสดงผลการวัด
-
- a
- ผลการวัดความเรียบ
