การวัดความตรง
การวัดความตรงคือการตรวจสอบว่าชิ้นงานมีความตรงมากเพียงใด
การระบุนี้จะใช้กับเส้นตรง และไม่ใช้กับระนาบ ด้วยเหตุนี้ การวัดความตรงจึงสามารถระบุความโก่งงอของวัตถุที่ยาวได้
แบบร่างตัวอย่าง
การใช้เกจวัดความสูง
- a
- หัวเสียบขนาดไมโคร
- b
- △H = ความตรง
- c
- กราฟความสูง (Hn)
ยึดชิ้นงานให้มั่นคงเพื่อให้ความสูงเท่ากันทั้งด้านซ้ายและขวา ใช้หัวเสียบขนาดเล็กเพื่อป้องกันไม่ให้ชิ้นงานเอียง เลื่อนชิ้นงานหรือเกจวัดความสูงไปตรงๆ เพื่อวัดความตรง
ความแตกต่างระหว่างค่าสูงสุดและค่าต่ำสุด (△H) คือความตรง
ข้อเสีย
โดยทั่วไปแล้วเกจวัดความสูงจะมีความแม่นยำน้อยกว่าเครื่องมือวัดพิกัด นอกจากนี้ แรงจากการวางชิ้นส่วนที่ใช้ในการวัดของเกจวัดความสูงก็ยังทำให้ค่าที่วัดเกิดการเปลี่ยนแปลงได้และจะส่งผลให้ค่าการวัดไม่เสถียร
เมื่อไม่สามารถวางชิ้นงานให้ได้ระดับ เกจวัดความสูงก็จะขยับไม่ได้ ซึ่งจะทำให้วัดได้ยาก
การใช้เครื่องมือวัดพิกัด (CMM)
- a
- สไตลัส
- b
- ชิ้นงาน
เครื่องมือวัดพิกัดสามารถวัดความตรงได้โดยที่ผู้ปฏิบัติการเพียงแค่วางสไตลัสบนชิ้นงานเบาๆ เท่านั้น ด้วยคุณสมบัติที่ว่านี้ ทำให้แทบจะไม่มีข้อผิดพลาดที่เกิดจากแรงกดในการวัด ผลการวัดที่ได้จึงมีความเสถียร
นอกจากนี้ยังสามารถวางสไตลัสบนชิ้นงานได้หลายมุม ซึ่งจะช่วยให้วัดชิ้นงานที่ไม่สามารถยึดให้ได้ระดับได้อย่างแม่นยำ เช่น ชิ้นงานที่ไม่สามารถวัดด้วยเกจวัดความสูงได้
- หน้าจอแสดงผลการวัด
-
- a
- ผลการวัดความตรง
